نامهربانی آتشم زد

چگونه هضم کنم کسی بی‌رحمانه‌ترین بیانصافی را در ملاءعام نثارم کند؟ چطور با این همه بی‌انصافی کنار بیایم؟ نمی‌فهمم چرا این همه سال، حماقت را تحمل کردم و بیشترِ آن را نفهمیدم... لعنت به حماقت... لعنت به حماقت و لعنت به حماقت... بارها و بارها... هزاران بار، بیشتر... آدم باید خیلی احمق و خیلی بیچاره باشد این همه را نفهمیده باشد و حالا این همه ضربه بخورد و نتواند دم بزند و چیزی بگوید. 

با همۀ اعضا و جوارحم شکسته‌ام و درد دارم... با قلبی زخمی و شکسته، افتاده‌ام گوشه‌ای از این دنیای بی رحم...